İşte babam böyle bir aynaydı. Önden parlak, arkadan sırlıydı.
...
Babam sadece bir put değil,
sadece bir poster değil, sadece bir görüntü değil.
O, mücadele.
O, öfke.
O, bağışlama.
O, aşk.
Hepimiz gibi o etten kemikten bir insan.
Elif Güney Pütün, babası Yılmaz Güney'i bambaşka bir
pencereden yansıtıyor. Küçük bir kızın acılarını, yalnızlığını ve çaresizliğini
anlatırken bir baba, bir eş ve bir insan olarak bilinmeyen yönleriyle yepyeni
bir Yılmaz Güney portresi sunuyor okura.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder