Venüs seni bilseydi, karalar bağlayıp yüzünü gizlerdi.
Binlerce aşığı dile gelip yalvarsaydı, yine de kimselere görünmezdi. Dolunay,
yüzünün suya yansımasının acemi bir suretidir sevdiğim. Çiçekler, teninden
yayılan kokunun kimyasını çözebilmek için doğanın umutsuzca deneme
yanılmasıdır. Sesin, büyüsüyle beni bilmediğim uzaklara götüren senfonidir;
sözlerin, ilâhî bir serzeniş. Bu güzelliğinle sürekli yanımdasın. Sen
gelmeyince ben kaç kez gidiyorum senden, her defasında geri dönsem de... Ama
hayalin terketmiyor beni. Belli ki ikimizden de vefalı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder