Satrapi, Persepolis tekinden farklı, daha öznel
bir bakış açısıyla, başka bir İran anlatıyor.
semaver başı "çok özel" hatta "kırmızı
noktalı"
sohbetlerini ve deneyimlerini paylaşmak için
bir bardak sıcak çay eşliğinde okunması
şiddetle tavsiye edilir.
Bu kitapta, özellikle öğlen yemeklerinin sonrasında evde
semaverden sorumlu genç kız olan çizgi Marjane,
anneannesi ve diğer kadınların cinsellikle ilgili
sohbetlerine
tanık oluyoruz. İran ö/elinde bizim gibi toplumlardaki kadın
erkek ilişkilerini "yemekler biter, erkekler koltuklara
yayılır.
kadınlar mutfağa koşar" biçiminde özetleyen Satrapi,
cay faslına
geçildiğinde farklı hı«ii n 'paradigmayı' anlatmış. Dikiş
Nakış,
kadınların başkahraman olduğu 'kadın kadına' bir sohbet
aslında. Bu sohbet esnasında her kadın geçmişte yaşadığı
bir aşkın burukluğunu aktarırken arka planda
İran devrimini. Üçüncü dünyalılığı, tabuları,
kimlik sıkıntılarını görüyoruz yine.
... Satrapi'yi okurken -izlerken demeliyim belki de-
cizgilerinin gücüne hayran olmamak elde değil.
Ancak kullandığı tonun en a/ desenleri kadar önemli olduğunu
da teslim etmek şart. Anlattığı ve tartıştığı konuların
ağırlığı
ortada. Satrapi'nin İzlediği taktiğin ıııruculuğu bu ağır
konuları aynı ağırlıkla tartışmamasından kaynaklı. k ı MI c
ü ya/ar, kara mizahla da bu işin yapılabileceğini
kanıtlamış durumda...
Yazar:Marjane Satrapi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder